وبلاگ چت روم کامپیوتر و شبکه در سایت الفور
نمایش دانش (Knowledge representation - KR) دستیابی به مناسبترین اَشکال و شیوههای ذخیرهسازی دانش است. هر چند امر نمایش دانش در همه زمینههای علمی همواره اهمٌیّت داشتهاست، زمانی که رایانهها بخواهند در کنار انسان، یا بجای انسان به استدلال بپردازند، نقش آن به سبب دشواریهای ناشی از مقیاسپذیری، حیاتیتر و اجتنابناپذیر میگردد.
چنانچه ظهور و پیدایش زبانشناسی مدرن و هوش مصنوعی را در اواخر ده 1950 میلادی بدانیم، رشد و تعامل آندو با یکدیگر، ایجاد زمینهای جدید موسوم به زبانشناسی محاسباتی[1] را سبب گردید. همین شاخه جدید بود که بعدها پردازش زبانهای طبیعی[2] نام گرفت. تلاشهای نخستین برای درک زبانهای انسانی (طبیعی) توسط ماشین، عمق و میزان دشواری این امر را بیشتر و بیشتر نمایان ساخت. بیشتر کارهای آغازین در زمینه نمایش دانش، به زبان مربوط میگردد، که در خلال پژوهشهای مربوط به زبانشناسی و تحلیلهای فلسفی از زبان انجام شدهاست.
در طول دهههای 1970 و 1980 روشهای متعدّدی جهت نمایش ماشینی دانش ابداع شد. از جمله آنها میشود به شبکههای عصبی، و سامانههای خبره اشاره داشت.
در مورد تبدیلات ریاضی انجامپذیر برروی سیگنالها و توابع ریاضی میشود آنها را شیوههای دوگانه نمایش همان قطعه از دانش به دو شکل کاملا متفاوت و بدون شباهت ظاهری دانست. از جمله مهمترین اینگونه تبدیلات تبدیل فوریه است:
1. نمایش تابع به همراه مشتق آن در فضای زمان فیزیکی عبارتاند از:
با استفاده از فورمول اولر یعنی نمایش همین تابع در فضای فوریه میشود:
عمل مشتق گیری در نمایش جدید آسان تر صورت میگیرد:
که با اندکی عملیات ساده جبری داریم:
که البته همان مشتق آن در بالا است.
معمولا خواص زیر را برای سیستمهای نمایش دانش در هر زمینه خاص مطلوب میدانیم:
سادهترین راه برای نمایش واقعیات اعلانی عبارت است از بهکارگیری مجموعههای روابط درست همانگونه که در سامانههای رابطهای دادهها انجام میدهیم.